تغذیه و بهداشت دستگاه گوارش ارتباط تنگاتنگی در تولید طیور تجارتی دارند . تنظیم ماده تشکیل دهنده جیره غذایی و مدیریت تغذیه می توانند یک تاثیر مشخصی بر بهداشت دستگاه گوارش ، استفاده بهینه از مواد غذایی (افزایش راندمان مواد غذایی ) و افزایش رشد حیوان داشته باشند .
معضلات بهداشت دستگاه گوارش ناشی از تغذیه نا متاسب و محیط غیر بهداشتی به ویژه در طول مدت مراحل آغازین رشد جوجه ها می باشد. برای سود بری مناسب و بهروری اقتصادی به به دو مورد زیر نیازمندیم .
1) حفظ بهداشت و سلامت طبیعی دستگاه گوارش از راه تغذیه مناسب و محیط پاکیزه .
2) درمان موثر هر گونه اختلال موجود در دستگاه گوارش .
یکپارچگی روده ها :
یکپارچگی روده ها ممکن است بدین معنی شرح داده شود : دست نخودگی و سلامت روده ها در حفظ ساختار و عملکرد آن یا صرفا وجود یک روده بی عیب و سالم .
یک دستگاه گوارش و روده سالم موارد زیر را تضمین می ند . هضم مناسب و جذب مواد غذایی ارزشمند جیره . کاهش ضایعات مواد غذایی به حداقل رساندن بوی بد ، مقاومت علیه عوامل بیماری زای داخلی ، کاهش میزان مرگ و میل احتمالی و خسارت ناشی از ابتلا به بیماری و در نهایت بهبود ضریب تبدیل غذایی .
سدهای فیزیکی طبیعی :
سدهای فیزیکی طبیعی ، مانع ورود مواد و موجودات خارجی به جریان خون و نیز دسترسی آن ها به دیگر اندام های بدن می شوند ، بنابراین به یکپارچگی روده ها کمک می کنند . بدین مناسب به دلیل تغذیه نا مناسب یا یک محیط غیر بهداشتی زمانی که مقدار مواد مهاجم خارجی افزایش می یابد این مانع مورد تجاوز و نقض قرار می گیرد . عوامل متعددی وجود دارند که می توانند بر یکپارچگی دستگاه گوارش تاثیر داشته باشند که این ها شامل اثرات شدید بیماری ها یا سموم می باشند که به موانع فیزیکی لطمه می زند . علاوه بر این عوامل استرس زا سم های غذایی و مواد تولید کننده سم ، فاکتورهای تغذیه ای مانند کمبودهای غذایی ، چگونگی و شرایط سلامت و بهداشت ، تعادل میکروفلورهای دستگا گوارش ، بد شکل شدن منقار پرنده ممکن است از مصرف صحیح غذا جلوگیری کنند .
تغذیه آغازین جوجه ها :
شروع خوب یک عامل مهم به اکثر رساندن سود و بهره و نیاز عملکردهای جوجه های گوشتی می باشد تغذیه آغازین ، بیشتر در هفت روز اول زندگی برای جوجه های گوشتی ،ممکن است سیستم های پرندگان را برنامه ریزی کند و یک الگو را برای رشدو افزایش میزان تولید تعیین نماید .درصد زیادی از رشد آغازین (2 یا 5 برابر میزان رشد بافت های دیگر )در دستگاه هاضمه و اندام هایی که مربوط به عمل هضم می باشند ، اتفاق می افتد . اگر رشد دستگاه هاضمه در طول این دوره زمانی کند شود میزان رشد همه اندام ها ممکن است تحت تاثیر قرار گیرد و به آنها لطمه وارد شود .
علاوه براین جوجه هایی که به تازگی سر از تخم بیرون آورده اند از آنجا که دفاع (ایمنی) طبیعی آن ها هنوز باید قوی تر شود ،بیشتر مستعد ابتلا به عفونت های گوارشی می باشند ،بنابراین در طول این دوره زمانی مراقبت و توجه مناسبی باید صورت پذیرد . تاخیر و یا کندی دسترسی به مواد غذایی پس از هچ (سر از تخم بیرون آوردن جوجه ها )وزن نسبی بورس فابرسیوس و طحال را کاهش می دهد . عبور غذای غیر استریل از راه دستگاه گوارش ، بورس فابرسیوس را در معرض گونه های مختلف آنتی ژن ها قرار می دهد ، بناباین بعد از هچ به جوجه ها هر چه سریعتر غذاداده شود . سلول های پایه ای تکثیر یافته زود تر با آنتی ژن های محیطی مواجه می شوند .
افزودنی های غذایی مناسب در جیره غذایی آغازین به عنوان اقذامات پیشگرانه باید اضافه گردد که این امر بهداشت و تولید بهتر را تضمین می کند . بالا بودن کیفیت ترکیبات جیره غذایی به حفظ بهداشت طبیعی روده کمک می کند .
بیماری عوامل زیان بار جیره غذایی در نتیجه مراحل عمل آوری از بین می رود . روش اکستروشن در کاهش آلودگی میکروبی جیره غذایی و کنترل سالمونلا موثر است . مصرف جیره غذایی به شکل پلت امکان استفاده از منابع غذایی با فیبر بالا را فراهم می کند . بهنظر می رسد استفاده از جیره غذایی پلت شده با بخار ، در حفظ بهداشت روده با ارزش و مهم است .
در طول مدت 50 سال گذشته تولید طیور تجارتی مدیون محصولات دارویی و بیولوژیکی بوده است آنهایی که توانایی ظرفیت بالقوه ژنتیکی را دارند و دستور ساخت جیره غذایی را به منظور عمل کردن آن ، بخبود می بخشد و نیز آن ها که به طور کلی دو راه باعث افزایش تولید شده اند .
به طور کلی دو راه اصلی و مهم وجود دارد که می تواند وابستگی و نیازمندی ما را به استفاده از آنتی بیوتیک در حیوانات کاهش دهد . یک راه اصلی ، توسعه و رشد جایگزین های آنتی بیوتیک ها می باشد که از راه مکانیزم مشابه آن ها عمل می کند و در حالی که ضریب تبدیل غذایی را بهبود می بخشد و باعث تحریک رشد می شوند ، یک راه سخت تر افزایش سلامت و بهداشت حیوانات است .
بدون توجه به سطح بهداشت و ایمنی زیستی وضع شده و موثر بر سطح تولید ، طیور در معرض عفونت های متعدد و عوامل سمی از راه غذا و محیط قرار خواهند گرفت . امروز صنعت پرورش حیوانات باید در جهتتولید حیوانات در یک دنیای بدون آنتی بیوتیک های محرک رشد تعدیل گردد . ۱اگر چه ممکن استهیچ جایگزینی به تنهایی به اندازه آنتی بیوتیک موثر نباشد ، اما ترکیبی از برنامه ریزی و مدیریت همراه با استفاده از افزودنی های غذایی می تواند به منظور دست یافتن به بهداشت و سلامت مناسب و خوب روده و افزایش رشد به کار گرفته شود ، با این وجود مواد غذایی طوری در نظر گرفته می شوند که بیشتر توسط حیوان میزبان مورد استفاده قرار گیرند تا این که به وسیله باکتری هایی که در دستگاه گوارش زندگی می کنند ، مصرف شوند .
افزودنی ها می توانند به سلامت و بهداشت دستگاه گوارش کمک کنند . بعضی افزودنی های خوراکی که به طور مستقیم یااز طریق جلوگیری کردن از رشد عوامل بیماری زای روده ای باعث افزایش بهداشت و سلامت روده می شوند عبارتند از:
1- ضد کوکسیدیوزها یونوفورها :
بیماری کوکسیدیوز یک بیماری مربوط به مدیریت است که باعث می شود خسارات ویرانگر و شدیدی به صنعت طیور وارد گردد . این بیماری به وسیله یک انگل تک سلولی بروز می کند . این بیماری به وسیله یک هجوم و آسیب دیواره روده که توسط انگل انجام می پذیرد و منجر به خونریزی شدید و مرگ و میر می شود ، مشخص می گردد ، (یعنی نشانه های مذکور از علائم ویژه بیماری می باشد) از دهه 1980 هیچ عامل ضد کوکسیدیابی به بازار نیامده است که به اندازه خانواده یونوفرها موفقیت آمیز بوده باشد .
2- پروبیوتیک ها (مواد غذایی میکروبی مستقیم) :
یک پروبیوتیک ها به عنوان یک مکمل غذایی میکروبی زنده تعریف شده است که با بهبود توازن میکروبی روده ، سودمندانه بر حیوان میزبان اثر می گذارد (یعنی اثر مفیدی بر میزبان می گذارد ) پروبیوتیک هل مانع از رشد باکتری های مضر (عوامل بیماری زایی رودهای )در روده می شوند و بنابراین ناراحتی های ناشی از آن ها را به حداقل می رساند و همچنین باکتری های مطلوب میزان را حفظ می کنند . بنابراین پروبیوتیک ها میکروفلورهای روده را متعادل می کنند .
پروبیوتیک ها همچنین به عنوان یک جایگزین برای آنتی بیوتیک ها مورد استفاده قرار می گیرند .
به هر حال پروبیوتیک ها در موارد عفونت های جدی و شدید در پرندگان به عنوان جانشین برای آنتی بیوتیک ها نیستند .
3- پربیوتیک ها :
پربیوتیک ها عناصر غذایی غیر قابل هضمی هستند (قندهای قابل تخمیر آماده )که با تحریک انتخابی رشد و یا فعالیت یک یا تعداد محمدودی از باکتری ها در روده بزرگ و بنابراین بهبود سلامت میزبان ، به طور سودمندانه ای بر حیوان میزبان اثر می گذارد . بیشتر پربیوتیک های فعال از خانواده کربوهیدرات هستند (مانند الگوساکاریدها).
الیگوساکاریدهای پربیوتیک پربیوتیک ممکن است به غذاهای فرآوری شده افزوده گردند .
4- سینبیوتیک ها :
از آنجا که پربیوتیک ها عمدتا در روده کوچک فعال و پربیوتیک ها تنها در روده بزرگ موثرند ، ترکیب هر دو یک اثر سینژیک را می دهد . ترکیب های مناسب پربیوتیک و پروبیوتیک ها به نام سین بیوتیک ها نامگذاری می شوند .
5- اسیدی کننده ها / اسیدهای آلی :
اسیدهای آلی شامل اسیدهای چرب با زنجیر کوتاه ، اسیدهای چرب فرار و اسیدهای کربوکسیلیک ضعیف می باشند . آن ها ممکن است نقشی را در حفظ یکپارچگی روده بازی کنند که این نقش رااز راه کاهش تجمع و مهاجرت عوامل بیماری زا (مانند سالمونلا و ای کلی ) در دیواره روده با پایین آوردن روده ای تا زیر شش و تحریک رشد میکرو فلورهای طبیعی ایفا می کنند . همچنین این شرایط (وضعیت) کارایی تمام آنزیم های گوارشی را افزایش می دهد .
6- آنزیم ها :
آنزیم های خارجی را می توان به ظرفیت گوارشی خود حیوا لضافه کرد . تغذیه جوجه های گوشتی با غلاتی که از قابلیت چسبناکی بالایی برخوردارند ، منجر به افزایش جمعیت های میکروبی در ایلئوم می شود . چسبناکی ، سزعت و میزبان عبور غذا را کاهش می دهد که منجر به کاهش های کلی عملکرد ، کاهش تولید ، افزایش چسبناکی و رطوبت مدفوع و تولید بیشتر تخم های کثیف می شوند . یک محیط چسبناک مراحل هضم را کند می کند و مواد غذایی را به صورت کپسول در آورده و آن ها را از دسترس آنزیم های گوارشی دور می کند . ژلاتین های چسبناک در شیرابه گوارشی به وسیله پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای محلول تشکیل می گردند اه این ها (ژلاتین ها) توسط آنزیم های خود حیوان هضم نمی گردند . افزودن آنزیم ها به جهت رفع چسبناکی می توان سلامت روده و کارایی جیره را بهبود بخشد و نیز کیفیت کود را نیز بهتر کند و استفاده از عناصر تشکیل دهنده جیره غذایی ارزان قیمت ا نیز تسهیل نماید .
7- مواد جاذب مایکوتوکسین ها :
مواد جاذب مایکوتوکسین ها از طریق جیره غذایی به منظور پیوستن به یا جذب مواد زیان آور مانند کپک و قارچ های تولید کننده مایکوتوکسین ها مورد استفاده قرار می گیرد .
8- آنتی بیوتیک های محرک رشد :
آنتی بیوتیک های محرک رشد افزودنی های غذایی هستند که در یک دوز کم و تحت درمانی به منظور متوقف کردن جمعیت های باکتری های حساس در روده و بهبود یا افزایش رشد و عملکرد پرندگان ، تجویز می گردند . بر آورد شده است که 6 در صد انرژی خالص موجود در جیره غذایی می تواند در اثر تخمیر میکروبی روده و افزایش مصرف انرژی در جهت پاسخ های ایمنی از دست برود . اگر جمعت میکروبی را بتوان بهتر کنترل کرد این امکان وجود دارد که از دست رفتن انرژی به سوی رشد معطوف گردد . استفاده از محرک هایررشد نشان می دهد که در میزان رشد نشان روزانه بین یک تا ده در صد بهبودی حاصل کرده که منجر به بهتر شدن کیفیت گوشت همراه با چربی کمتر و افزایش مقدار پروتئین می شود به هر حال استفاده بیش از حد ممکن از هر آنتی بیوتیکی بیش از دوره زمانی ممکن است منجر به تشکیل جمعیت های باکتری های موضعی که نسبت به آنتی بیوتیک مقاوم شدهاند ، گردد . ثانیا باقیمانده آنتی بیوتیکی موجود در محصولات ممکن است انسان را تحت تاثیر قرار دهند .
دیدگاه خود را بنویسید